شیر مادر ناکافی بیشتر برداشت مادر و اطرافیان اوست و احتمال شیر مادر کافی نیز بسیار کم است. موارد واقعی شیر مادر ناکافی شامل دو نوع اولیه و ثانویه است.
1-نوع اولیه:
در نوع اولیه ، مادر از ابتدا شیر زیادی تولید نمی کند. این نوع شیردهی ناکافی که فقط 2 تا 5 درصد از کل موارد را شامل می شود ، به دلایل مختلفی از جمله موارد زیر ممکن است رخ دهد:
مشکلات تشریحی پستان ، مانند موارد بسیار نادری که غدد شیری پستان مادر در دوران بارداری بزرگ نمی شوند و پس از زایمان زیاد متراکم نمی شوند. جراحی های پستان برای کاهش یا افزایش اندازه پستان ، رادیوتراپی پستان و سایر موارد نادر انجام می شود.
2-نوع ثانویه:
نوع ثانویه شیر مادر ناکافی بسیار شایع است. در این نوع کمبود پستان ، حجم شیر مادر در ابتدا زیاد است و ممکن است باعث نشت شیر از پستان شود ، اما به دلیل مشکلات مربوط به مادر یا کودک ، حجم شیر به سرعت کاهش می یابد. در صورت تشخیص به موقع این مشکل ، با تحریک فوری و تخلیه مکرر پستانها ، می توان از نوع ثانویه نامناسب شیر مادر پیشگیری یا اصلاح کرد. دلایل نوع ثانویه شیردهی را می توان به دو دسته تقسیم کرد: یکی مربوط به مادر و دیگری مربوط به نوزاد است که شایع ترین آنها عبارتند از:
3-دلایل مادرانه:
مهمترین عاملی که باعث افزایش شیر در هر پستان بعد از تولد می شود ترشحات مکرر و مثر است. حال ، اگر شیر در پستان جمع شود اما به هر دلیلی تخلیه نشود ، به دلیل تولید ماده شیمیایی سد در شیر باقی مانده در پستان و همچنین فشار فیزیکی ناشی از تجمع شیر در شیر ، میزان تولید شیر مادر کاهش می یابد. پستان این بدان معناست که حتی اگر حجم شیر تولیدی زیاد باشد ، اما روش تغذیه نوزاد صحیح نباشد ، این امر منجر به کاهش سریع شیر مادر خواهد شد. به عنوان مثال ، اگر کودک پستان مادر را به درستی نگه ندارد و فقط پستانک را بمکد ، منجر به درد نوک پستان می شود ، در نتیجه فرکانس و حتی مدت زمان مکیدن کاهش می یابد و ریفلاکس شیر کاهش می یابد.
4-دلایل شایع نوزادان:
زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد ممکن است کودک در مکیدن سینه مادر دچار مشکل شود و زود خسته شود. در نتیجه ، کمتر مکیده می شود و حجم شیر مادر به سرعت کاهش می یابد. در چنین مواردی ، پستانها باید با استفاده از شیر مادر تخلیه و کودک باید از شیر مادر تغذیه کند.
ارزیابی
آیا از این مطلب رضایت داشتید؟
