سرطان لوزالمعده یکی از کشنده ترین سرطان ها در جهان است. طبق برخی از آمارها ، 75 درصد از افراد مبتلا به این سرطان در طی 3 تا 6 ماه پس از تشخیص می میرند. احتمال زنده ماندن بیمار به مدت پنج سال پس از درمان فقط حدود 5٪ است. اگرچه در سال 2017 حدود 53،600 نفر مبتلا به سرطان تشخیص داده شده اند ، این چهارمین علت اصلی مرگ سرطان در مردان و زنان در ایالات متحده است ، زیرا در آن سال حدود 43000 نفر درگذشتند. بر اساس آمار فوق ، ما تصمیم گرفتیم در مورد این سرطان در این شماره توضیح دهیم.
نقش لوزالمعده در بدن: پانکراس یا پانکراس غده ای است که به صورت افقی در قسمت فوقانی شکم و پشت معده قرار دارد. عملکرد اصلی پانکراس ترشح آنزیم های گوارشی به روده برای هضم است. عملکرد دیگر پانکراس آزاد شدن دو هورمون انسولین و گلوکاگون در جریان خون برای تنظیم سطح قند خون است. سلولهای مختلف در لوزالمعده می توانند باعث سرطان در این غده شوند.
علائم بیماری: متأسفانه ، علائم سرطان لوزالمعده وقتی پیشرفت می کند که بیماری پیشرفت کرده و احتمال بهبودی تا حد زیادی کاهش یافته است. علائم متداول شامل خستگی ، کاهش وزن ، بی اشتهایی ، حالت تهوع و درد مبهم است (در قسمت فوقانی شکم که به عقب باز می گردد). با پیشرفت بیماری ، ممکن است احساس سیری زودرس و اتساع شکم به علائم اضافه شود. اگر مجرای صفراوی توسط تومور مسدود شده و صفرا به جریان خون بازگردد ، بیمار ممکن است علائمی مانند زردی ، تیرگی ادرار ، رنگ مدفوع روشن و خارش پوست را تجربه کند. همچنین ، اگر سلول های تولید کننده انسولین در لوزالمعده تحت تأثیر قرار بگیرند ، ممکن است فرد مبتلا به دیابت شود (در افرادی که سابقه دیابت ندارند).
عواملی که خطر ابتلا را افزایش می دهند: حدود 5 تا 10 درصد از بیماران با سابقه خانوادگی سرطان لوزالمعده تشخیص داده شده اند ، اگرچه ژن خاصی شناسایی نشده است که خطر را افزایش دهد. سیگار کشیدن یک عامل شناخته شده در افزایش خطر عفونت است. افرادی که به مدت طولانی مبتلا به دیابت هستند ، دچار چاقی و کم تحرکی هستند ، در معرض خطر بیشتری قرار دارند. داشتن عفونت لوزالمعده یا وجود کیست در این غده نیز می تواند خطر ابتلا به سرطان این اندام را افزایش دهد. برخی تحقیقات ارتباط بین رژیم غذایی پرچرب و گوشت های پرچرب (به ویژه گوشت های دودی یا فرآوری شده) را با این سرطان نشان داده اند ، گرچه همه تحقیقات موجود این موضوع را تأیید نمی کنند. مانند بیشتر سرطان های دیگر ، افزایش سن خطر را افزایش می دهد ، بنابراین بیشتر بیماران بالای 65 سال دارند. از بین عوامل فوق ، سیگار کشیدن ، دیابت طولانی مدت و کنترل نشده و رژیم غذایی نامناسب از اهمیت بیشتری برخوردار است.
پیشگیری: ترک سیگار می تواند خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده را کاهش دهد. ممکن است سیگاری ها برای ترک سیگار ، درمان های جایگزین و گروه درمانی به مشاوره نیاز داشته باشند. افراد مبتلا به دیابت باید اطمینان حاصل کنند که سطح قند خون آنها به دقت کنترل شده و وزن سالم را حفظ می کنند. کاهش وزن در افراد مبتلا به چاقی ، فعالیت بدنی و ورزش منظم روزانه (یا حداقل سه بار در هفته) و رژیم غذایی شامل غلات سبوس دار و سبزیجات و میوه هایی که حاوی آنتی اکسیدان هستند ، همچنین می تواند از بروز این سرطان برای همه جلوگیری کند.
تشخیص: متأسفانه ، این سرطان معمولاً در مراحل اولیه تشخیص داده نمی شود و هیچ آزمایش خون وجود ندارد که افراد به عنوان چکاپ برای تشخیص به موقع انجام دهند. بنابراین ، این سرطان معمولاً پس از علائم اولیه و مراجعه به پزشک ، گرفتن شرح حال و معاینه فیزیکی توسط پزشک ، انجام آزمایش خون ، سونوگرافی شکم و روش های تصویربرداری مانند سی تی اسکن و MRI تشخیص داده می شود. اگر تمام این اقدامات نشان دهنده وجود تومور در پانکراس باشد ، تنها نمونه برداری از غده و معاینه توسط پاتولوژیست می تواند وجود سرطان لوزالمعده را تأیید کند. نمونه گیری از بافت پانکراس ممکن است بسته به شرایط بیمار با روشهای مختلفی از جمله آسپیراسیون با سوزن ظریف ، آندوسکوپی دهانی یا لاپاراسکوپی (با چندین برش کوچک در شکم) انجام شود.
درمان: سرطان پانکراس بر اساس میزان پیشرفت و شیوع آن درمان می شود. به عنوان مثال ، در موارد تشخیص به موقع بیماری ، ممکن است تمام یا بخشی از پانکراس برداشته شود و جلسات پرتودرمانی یا شیمی درمانی به درمان اضافه شود ، در حالی که در موارد پیشرفته تر ، حذف پانکراس ممکن است به دلیل به حمله تومور به رگهای خونی مجاور هیچ درمانی برای بیمار وجود ندارد و بنابراین پزشکان از شیمی درمانی به تنهایی یا در ترکیب با پرتودرمانی استفاده می کنند. اگر سرطان بسیار پیشرفته باشد ، هدف پزشکان کاهش درد و سایر مشکلات بیمار است. متأسفانه ، همانطور که گفته شد ، شانس درمان بیماران مبتلا به سرطان لوزالمعده بسیار کم است. بنابراین ، لازم است که همه راه های ذکر شده در بخش پیشگیری از این سرطان را دنبال کنید ، تا حد ممکن از خطر ابتلا به این سرطان کشنده جلوگیری کنید.
ارزیابی
آیا از این مطلب رضایت داشتید؟
