اندومتریوز

تعریف

آندومتریوز نوعی اختلال دردناک است که در آن پوشش رحم یا آندومتر در خارج از رحم رشد می کند. آندومتریوز غالباً تخمدان ها ، روده ها یا پوشش لگن را درگیر می کند. بافت آندومتر به ندرت ممکن است از ناحیه لگن فراتر رود.

در آندومتریوز ، بافت آندومتر جابجا شده به عملکرد طبیعی خود ادامه می دهد. یعنی با هر چرخه قاعدگی ضخیم می شود ، تجزیه می شود و خونریزی می کند. از آنجا که این بافت جابجا شده هیچ راهی برای خارج شدن از بدن ندارد ، به دام افتاده است. وقتی آندومتریوز تخمدان ها را درگیر کند ، کیستی به نام آندومتر تشکیل می شود. بافت محیطی می تواند تحریک شود و در نهایت منجر به ایجاد بافت زخم شود. این یک بافت غیرطبیعی است که اعضای بدن را به هم متصل می کند.

آندومتریوز گاهی اوقات درد شدیدی ایجاد می کند ، خصوصاً در دوران قاعدگی. مشکلات باروری نیز محتمل است. خوشبختانه ، درمان های مثر در دسترس هستند.

آندومتریوز یک اختلال دردناک است که در آن پوشش رحم یا آندومتر از رحم رشد می کند.

علایم

علامت اصلی آندومتریوز درد لگن است که اغلب به چرخه قاعدگی نسبت داده می شود. اگرچه بسیاری از زنان در دوران قاعدگی گرفتگی عضلات را تجربه می کنند ، اما زنان مبتلا به آندومتریوز به طور معمول گرفتگی قاعدگی را توصیف می کنند که بسیار بدتر از حد طبیعی است. آنها همچنین دردی را گزارش می کنند که با گذشت زمان افزایش می یابد.

علائم و نشانه های رایج آندومتریوز شامل موارد زیر است:

دوره های دردناک (دیسمنوره): درد لگن و گرفتگی عضلات ممکن است زود شروع شود و تا چند روز پس از قاعدگی ادامه داشته باشد و باعث درد پایین شکم شود.

مقاربت دردناک: درد در حین یا بعد از رابطه جنسی به دلیل آندومتریوز شایع است.

درد هنگام اجابت مزاج یا ادرار: احتمالاً این علائم را در دوره قاعدگی خود تجربه خواهید کرد.

خونریزی بیش از حد: گاهی اوقات ممکن است قاعدگی های سنگین (منوراژی) یا خونریزی بین دوره ها را تجربه کنید.

ناباروری: آندومتریوز برای اولین بار در برخی از زنان که به دنبال درمان ناباروری هستند تشخیص داده می شود.

علائم دیگر: همچنین ممکن است خستگی مفرط ، اسهال ، یبوست ، نفخ یا حالت تهوع به خصوص در دوران قاعدگی را تجربه کنید.

شدت درد لزوماً شاخص قابل اعتمادی برای میزان ناراحتی بالینی گسترده نیست. برخی از زنان مبتلا به آندومتریوز خفیف ، درد گسترده ای را تجربه می کنند ، در حالی که دیگران با آندومتریوز پیشرفته ممکن است درد کمی داشته باشند یا بدون درد باشند.

آندومتریوز گاهی اوقات با اختلالات دیگری که باعث درد لگن می شوند مانند بیماری التهابی لگن (PID) یا کیست تخمدان اشتباه گرفته می شود. همچنین می تواند با سندرم روده تحریک پذیر (IS) اشتباه گرفته شود. شرایطی که باعث بروز اسهال ، یبوست و شکم درد می شود. سندرم روده تحریک پذیر می تواند با آندومتریوز رخ دهد و روند تشخیص را پیچیده کند.

چه زمانی باید به دکتر مراجعه کنید

در صورت مشاهده علائم و نشانه های آندومتریوز به پزشک مراجعه کنید. محل درد مزمن یا شدید لگن را نمی توان به طور دقیق تعیین کرد. اما تشخیص زود هنگام این مشکل ممکن است به جلوگیری از عوارض و درد غیر ضروری کمک کند.

اگرچه علت دقیق آندومتریوز هنوز مشخص نیست ، اما چند توضیح احتمالی شامل موارد زیر است:

خونریزی قاعدگی رتروگراد (رتروگراد): این محتمل ترین توضیح برای آندومتریوز است. در قاعدگی برگشتی ، خون قاعدگی حاوی سلولهای آندومتر به جای خروج از بدن ، از طریق لوله های رحمی به داخل حفره لگن جریان می یابد. این سلولهای آندومتر آواره به دیواره لگن و سطوح اندامهای لگن متصل می شوند ، در آنجا رشد می کنند و به حدی بزرگ می شوند که در هر دوره از چرخه قاعدگی خونریزی می کنند.

رشد سلول های جنینی: سلول های پوشاننده حفره های شکم و لگن از سلول های جنینی ساخته شده اند. آندومتریوز هنگامی اتفاق می افتد که یک یا چند منطقه مهاجر مخاط شکم به بافت آندومتر تبدیل شود.

القای زخم جراحی: پس از جراحی مانند برداشتن رحم یا سزارین ، سلولهای آندومتر ممکن است به برش جراحی متصل شوند.

انتقال سلول آندومتر: رگ های خونی یا سیستم های مایع (لنفاوی) ممکن است سلول های آندومتر را به سایر قسمت های بدن منتقل کنند.

اختلالات سیستم ایمنی: ممکن است برای یک مشکل سیستم ایمنی بدن از شناخت و تخریب بافت آندومتر که در خارج از رحم رشد می کند ، جلوگیری کند.

عوامل مختلفی وجود دارد که فرد را در معرض خطر بیشتری برای آندومتریوز قرار می دهد ، از جمله:

• عدم تجربه زایمان
• یک یا چند نفر از بستگان (مادر ، عمه یا خواهر) به آندومتریوز مبتلا هستند
• هر نوع بیماری پزشکی که از جریان طبیعی قاعدگی به خارج از بدن جلوگیری کند
• سابقه عفونت لگن
• اختلالات رحمی

آندومتریوز معمولاً چندین سال پس از شروع قاعدگی ایجاد می شود. علائم و نشانه های آندومتریوز به طور موقت با بارداری و برای همیشه با یائسگی از بین می روند ، مگر اینکه شما از استروژن استفاده کنید.

درد لگن و گرفتگی عضلات ممکن است زودتر شروع شده و تا چند روز پس از قاعدگی ادامه داشته باشد و باعث درد زیر شکم شود.

ناباروری

عارضه اصلی آندومتریوز یک اختلال تولید مثل است. حدود یک سوم تا نیمی از زنان مبتلا به آندومتریوز در بارداری مشکل دارند.

برای وقوع حاملگی ، باید یکی از تخمک ها از تخمدان خارج شود ، از لوله جانبی رحم عبور کرده ، توسط سلول اسپرم بارور شود و به دیواره رحم متصل شود تا روند رشد آغاز شود. آندومتریوز ممکن است لوله رحمی را مسدود کرده و از اتصال تخمک و اسپرم جلوگیری کند. اما به نظر نمی رسد که این شرایط مستقیماً روی باروری مانند آسیب به اسپرم یا تخمک ها تأثیر بگذارد.

با این حال ، بسیاری از زنان مبتلا به آندومتریوز خفیف تا متوسط ​​هنوز هم می توانند بارداری خود را خاتمه دهند. پزشکان گاهی اوقات به زنان مبتلا به آندومتریوز توصیه می کنند بارداری را به تعویق بیندازند زیرا ممکن است با گذشت زمان بیماری بدتر شود.

سرطان تخمدان

سرطان تخمدان در زنان مبتلا به آندومتریوز با سرعتی بالاتر از حد انتظار رخ می دهد. در مقابل ، خطر کلی سرطان تخمدان در طول زندگی بسیار کم است. برخی مطالعات نشان می دهد که آندومتریوز چنین خطری را افزایش می دهد ، اما هنوز هم نسبتاً کم است. نوع دیگری از سرطان (آندومتریوز مرتبط با سرطان) اگرچه نادر است ، اما در اواخر زندگی در زنان مبتلا به آندومتریوز رخ می دهد.

اولین قرار ملاقات با پزشک به احتمال زیاد با یک متخصص مراقبت های اولیه یا متخصص زنان خواهد بود. اگر به دنبال درمان ناباروری هستید ، ممکن است به پزشکی که در هورمون های تولید مثل و بهینه سازی باروری تخصص دارد (متخصص غدد) ارجاع شود.

از آنجا که قرار ملاقات بسیار کوتاه است و به خاطر سپردن هر آنچه می خواهید به اشتراک بگذارید آسان نیست ، بهتر است قبل از مراجعه به مطب پزشک آماده شوید.

کارهایی که می‌توانید انجام دهید

لیستی از علائمی که دارید ایجاد کنید. تمام علائم بیماری را یادداشت کنید ، حتی اگر فکر نمی کنید که با هم مرتبط باشند.

لیستی از مواد شیمیایی ، داروهای گیاهی یا مکمل های ویتامینی که مصرف می کنید تهیه کنید. همچنین در کنار هر کدام نشان دهید که چند بار و در چه دوزی استفاده شده است.

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را با خود ببرید. ممکن است در یک قرار پزشکی اطلاعات زیادی کسب کنید ، اما به خاطر سپردن همه آنها کمی دشوار خواهد بود.

یک دفترچه یادداشت یا دستگاه الکترونیکی با خود ببرید. از این ابزارها برای یادداشت برداری از اطلاعات مهم در هنگام قرار ملاقات پزشکی استفاده کنید.

لیستی از سالاتی را که باید از پزشک خود بپرسید تهیه کنید. س questionsالات خود را از مهمترین تا کم اهمیت ترین تنظیم کنید زیرا ممکن است کمبود وقت داشته باشید.

برای آندومتریوز ، برخی از س basicالات اساسی که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:

• چگونه آندومتریوز تشخیص داده می شود؟
• چه داروهایی برای درمان آندومتریوز در دسترس هستند؟ آیا دارویی وجود دارد که علائم بیماری را بهبود بخشد؟
• چه عوارضی به دلیل مصرف دارو پیش بینی می شود؟
• تحت چه شرایطی جراحی را توصیه می کنید؟
• آیا باید دارو را قبل یا بعد از جراحی مصرف کنم؟
• آیا آندومتریوز بر توانایی بارداری من تأثیر می گذارد؟
• آیا درمان آندومتریوز می تواند باروری من را بهبود بخشد؟
• آیا می توانید درمان های جایگزین را برای آزمایش پیشنهاد دهید؟

اطمینان حاصل کنید که تمام گفته های دکتر را کاملاً درک کرده اید. اگر می خواهید دکتر چیزی را تکرار کند یا س moreالات بیشتری دارید ، هرگز معطل نکنید.

چه انتظاراتی باید از پزشک داشته باشید

برخی از سوالات احتمالی پزشک از شما پرسیده می شود:

• چند بار این علائم را دارید؟
• چه مدت این علائم را داشته اید؟
• شدت علائم چقدر است؟
• به نظر می رسد علائم مربوط به چرخه قاعدگی است؟
• آیا عاملی وجود دارد که علائم بیماری را بهبود بخشد؟
• آیا چیزی وجود دارد که بتواند علائم را بدتر کند؟

برای تشخیص آندومتریوز و سایر شرایط بالینی که باعث درد لگن می شوند ، پزشک از شما می خواهد علائم بیماری را از جمله محل و زمان درد را توصیف کنید.

پزشک به صورت دستی مناطق خاصی از لگن شما را لمس می کند تا اختلالات مانند کیست در اندام تولید مثل یا زخم در پشت رحم را تشخیص دهد.

روش تشخیص آندومتریوز

شیوه تشخیص

آزمایشات برای بررسی سرنخ های فیزیکی در مورد آندومتریوز شامل موارد زیر است:

معاینه لگن: در طی معاینه لگن ، پزشک برای تشخیص اختلالات مانند کیست در اندام تولید مثل یا زخم در پشت رحم ، قسمتهای خاصی از لگن شما را لمس می کند. لمس مناطق کوچک آندومتریوز غالباً امکان پذیر نیست مگر اینکه باعث ایجاد کیست شده باشند.

سونوگرافی: در این آزمایش از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از داخل بدن استفاده می شود. برای ضبط تصاویر ، دستگاهی به نام مبدل یا بر روی پوست شکم فشار داده می شود یا به داخل واژن ارسال می شود (سونوگرافی از طریق واژن). هر دو نوع سونوگرافی برای به دست آوردن بهترین دید از اندام تناسلی انجام می شود. در صورت ابتلا به آندومتریوز ، تصویربرداری با سونوگرافی به طور قطعی به پزشک اطلاع نمی دهد ، اما می تواند کیست های مرتبط با آندومتریوز را تشخیص دهد.

لاپاراسکوپی: مدیریت پزشکی معمولاً اولین مرحله ای است که انجام می شود. اما برای اطمینان از ابتلا به آندومتریوز ، ممکن است پزشک از طریق روشی به نام لاپاراسکوپی شما را به جراحی ارجاع دهد که در داخل شکم شما به نظر می رسد نشانه های آندومتریوز است. در حالی که تحت بیهوشی عمومی هستید ، جراح یک برش کوچک در نزدیکی ناف شما ایجاد می کند و یک ابزار مشاهده باریک (لاپاراسکوپ) را برای جستجوی بافت آندومتر در خارج از رحم می فرستد. وی ممکن است از آن ناحیه نمونه برداری کند (نمونه برداری). لاپاراسکوپی می تواند اطلاعاتی در مورد محل ، میزان و اندازه کاشت آندومتر برای انتخاب بهترین گزینه درمانی فراهم کند.

شیوه درمان

درمان آندومتریوز معمولاً با دارو یا جراحی همراه است. روشی که شما و پزشک در پیش می گیرید به شدت علائم و نشانه های بیماری و اینکه آیا شما امیدوار به باردار شدن هستید بستگی دارد.

به طور کلی ، پزشکان توصیه می کنند که ابتدا روش های درمانی محافظه کارانه امتحان شود و عمل جراحی فقط به عنوان آخرین چاره انجام شود.

مسکن: برای کمک به کاهش گرفتگی های قاعدگی دردناک ، پزشک ممکن است مسکن های بدون نسخه ، مانند داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) ، ایبوپروفن غیراستروئیدی (Advil ، Motrin I و غیره) یا ناپروکسن (ناپروکسن و غیره) را توصیه کند. .) با این حال ، اگر متوجه شدید که مصرف حداکثر دوز هیچ درمانی برای شما ندارد ، ممکن است لازم باشد روش دیگری را برای مدیریت علائم و نشانه های خود امتحان کنید.

هورمون درمانی: مکمل های هورمونی گاهی اوقات در کاهش یا از بین بردن درد آندومتریوز م effectiveثر هستند. به این دلیل که نوسانات سطح هورمون ها در طول چرخه قاعدگی باعث ضخیم شدن ، پارگی و خونریزی ایمپلنت های آندومتر می شود. داروهای هورمونی ممکن است رشد را کند کرده و از ایمپلنت های جدید در بافت آندومتر جلوگیری کنند.

با این حال ، هورمون درمانی نمی تواند یک راه حل دائمی برای آندومتریوز باشد. ممکن است پس از قطع درمان مجدداً علائم را تجربه کنید.

درمان های هورمونی برای آندومتریوز شامل موارد زیر است:

پیشگیری از بارداری مبتنی بر هورمون: قرص های ضد بارداری ، وصله ها و حلقه های واژن به کنترل هورمون های مسئول تجمع ماهانه بافت آندومتر کمک می کنند. بسیاری از زنان هنگام مصرف داروهای ضد بارداری مبتنی بر هورمون ، دوره های سبک تر و کوتاه تری دارند. درد ناشی از آندومتریوز خفیف تا متوسط ​​با مصرف داروهای ضد بارداری هورمونی ، به ویژه رژیم های منظم سیکل تسکین می یابد.

آگونیست ها و آنتاگونیست های آزاد کننده هورمون گنادوتروپین (GN-RH): این داروها جلوی تولید هورمون های تحریک کننده تخمدان ، کاهش سطح استروژن و جلوگیری از قاعدگی را می گیرند. این باعث جمع شدن بافت آندومتر می شود. آگونیست ها و آنتاگونیست های GN-RH می توانند باعث آندومتریوز در طول درمان و گاهی اوقات برای ماهها یا سالها شوند. از آنجا که این داروها باعث یائسگی مصنوعی می شوند ، مصرف مقادیر کم استروژن یا پروژسترون با آگونیست و آنتاگونیست GN-RH ممکن است عوارض جانبی یائسگی مانند گرگرفتگی ، خشکی واژن و از دست دادن استخوان را کاهش دهد. با قطع دارو ، دوره ها و توانایی بارداری بازگشت می کنند.

مدروکسی پروژسترون: این داروهای تزریقی در جلوگیری از قاعدگی و رشد ایمپلنت های آندومتر موثر هستند ، بنابراین علائم و نشانه های آندومتریوز را تسکین می دهند. عوارض جانبی آنها می تواند افزایش وزن ، کاهش تولید استخوان و روحیه افسرده و غیره باشد.

دانازول: این دارو با جلوگیری از تولید هورمون های تحریک کننده تخمدان ، رشد آندومتر را سرکوب می کند و از قاعدگی و علائم آندومتریوز جلوگیری می کند. با این حال ، دانازول ممکن است اولین گزینه درمانی نباشد زیرا می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند و همچنین می تواند برای کودک در دوران بارداری بسیار مضر باشد.

جراحی محافظتی: اگر آندومتریوز دارید و می خواهید باردار شوید ، جراحی برای برداشتن اندومتریوز تا حد ممکن بدون آسیب رساندن به رحم و تخمدان (جراحی محافظه کارانه) ممکن است شانس موفقیت شما را افزایش دهد. اگر از آندومتریوز درد شدیدی دارید ، ممکن است از جراحی بهره مند شوید ، اما آندومتریوز و درد ممکن است عود کند.

پزشک شما ممکن است این کار را به روش لاپاراسکوپی یا به طور گسترده تر ، به طور سنتی از طریق جراحی شکم انجام دهد. در جراحی لاپاراسکوپی ، جراح یک ابزار مشاهده باریک و طولانی (لاپاراسکوپ) را از طریق یک برش کوچک نزدیک ناف می فرستد و سپس ابزارهای لازم برای برداشتن بافت آندومتر را از طریق یک برش کوچک دیگر وارد می کند.

در این آزمایش از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از داخل بدن استفاده می شود

تصویربرداری صوتی از رحم

فناوری‌های کمک به باروری

فناوری های پشتیبانی از باروری مانند لقاح آزمایشگاهی که به بارداری کمک می کنند ، گاهی اوقات به جراحی محافظه کارانه ترجیح داده می شوند. اگر جراحی محافظه کارانه بی نتیجه باشد ، پزشکان اغلب یکی از این روش ها را توصیه می کنند.

برداشتن رحم: در موارد شدید آندومتریوز ، جراحی برای برداشتن رحم و دهانه رحم (برداشتن رحم کامل) و همچنین هر دو تخمدان ممکن است بهترین روش درمانی باشد. هیسترکتومی به تنهایی م effectiveثر نیست. استروژن تولید شده توسط تخمدان ها هر آندومتریوز باقیمانده را تحریک می کند و باعث درد مداوم می شود. هیسترکتومی معمولاً آخرین چاره محسوب می شود ، به خصوص برای زنانی که هنوز در سال های باروری خود هستند. پس از جراحی برداشتن رحم هرگز باردار نخواهید شد.

یافتن پزشکی که با آن احساس راحتی می کنید برای مدیریت و درمان آندومتریوز بسیار مهم است. همچنین ممکن است بخواهید قبل از شروع هرگونه درمان از پزشک دیگری مشاوره بگیرید تا مطمئن شوید که همه گزینه های موجود و عواقب هر یک را در نظر گرفته اید.

اگر درد ادامه داشت یا درمان مفید به طول انجامید ، می توانید در خانه گام بردارید تا ناراحتی خود را برطرف کنید.

حمام گرم و کیسه آب گرم می تواند به شل شدن عضلات کف لگن ، کاهش گرفتگی عضلات و درد کمک کند.

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin I و غیره) یا ناپروکسن (ناپروکسن و …) گرفتگی های دردناک قاعدگی را تسکین می دهد.

ورزش منظم به بهبود علائم کمک می کند

برخی از زنان گزارش کرده اند که درد آندومتریوز پس از درمان طب سوزنی تسکین می یابد. با این حال ، تحقیقات در این زمینه و همچنین روش های درمانی جایگزین برای آندومتریوز بسیار محدود است. اگر امیدوارید این روش درمانی که ممکن است برای شما مفید باشد باشد ، از پزشک خود بخواهید که شما را به یک متخصص طب سوزنی معتبر معرفی کند. شرایط شرکت بیمه را بررسی کنید تا ببینید آیا هزینه های درمان پوشش داده می شود یا خیر.

اگر در حال حاضر آندومتریوز یا عوارض ناشی از آن را تجربه می کنید ، ممکن است بخواهید به یک گروه پشتیبانی برای زنان مبتلا به آندومتریوز یا مشکلات باروری بپیوندید. گاهی اوقات صحبت با زنانی که احساسات و تجربیات مشابه یا مشابه دارند بسیار راحت تر است. اگر نمی توانید هیچ گروه پشتیبانی را در جامعه محل زندگی خود پیدا کنید ، در اینترنت به دنبال یک گروه باشید.