در چه مواردی حمله‌ هراس واقعاً اختلال است؟

آنها اغلب کم شروع می شوند ، به عنوان مثال شما نمی توانید به راحتی نفس بکشید یا قلب شما سریعتر از حد معمول می تپد …

بیشتر افراد در این مواقع ، اگر به آنها توجه کنید ، با بی ادبی از اتاق خارج می شوند ، احساس خفگی می کنند یا دچار مشکل می شوند. اما شما نیستید. ضربان قلب شما بالا می رود ، نفس تنگی می کنید و عرق می کنید ، می لرزید یا احساس حالت تهوع می کنید. در موارد شدیدتر ، بینایی شما کمرنگ می شود و احساس می کنید در حال فروپاشی هستید ، اما گاهی اوقات آنچه را که تجربه می کنید کاملاً با همه موارد بالا متفاوت است. در همه موارد ، فقط به یک چیز توجه کنید: سلامتی.

هرکسی که تا به حال دچار حمله وحشت شده است حداقل با یکی از موارد بالا آشنا است. در بعضی موارد ، این ترس ها توسط یک عامل خاص (فضای بسته ، ترس از پرواز) ایجاد می شوند یا حتی مرموزتر می شوند. با این حال ، این علائم پاسخ بدن به محرک است: ترس.

دکتر آن ماری آلبانو ، مدیر کلینیک اضطراب و اختلالات مرتبط با آن ، معتقد است که حمله وحشت ، شروع ناگهانی علائم جسمی ناشی از واکنش مغز بادامی شکل به احساس خطر است.

واکنش بدن

در بیشتر موارد ، وحشت واکنش طبیعی بدن در برابر وضعیت ترسناک و خطرناک است. اما حتی اگر حملات وحشت بدون دلیل مشخصی اتفاق بیفتد ، تشنج همیشه عصبی در نظر گرفته نمی شود.

آلبانو معتقد است که اضطراب یک احساس طبیعی است. افراد عادی نیز بعضی اوقات دچار اختلالات عصبی می شوند ، اما آنها آن را کنترل می کنند و به زندگی خود ادامه می دهند.

وقتی اضطراب دائمی می شود و فرد از ترس آن زندگی می کند ، به یک اختلال تبدیل می شود و به یک موضوع مهم تبدیل می شود. آلبانو توضیح می دهد که این احساس زمانی اختلال عصبی نامیده می شود که فرد از ترس این احساس جسمی زندگی کند و همیشه زندگی خود را بر اساس فرار از رفتار تغییر دهد.

طبق انجمن اضطراب و افسردگی ، حدود شش میلیون بزرگسال آمریکایی سکته مغزی را تجربه کرده اند. آلبانو می گوید که حملات عصبی مکرر می تواند به علت عوامل مختلفی ایجاد شود ، از جمله زمینه ابتلای فرد به اضطراب ، اضطراب شدیدتر از دیگران ، یا ترس از موقعیت های خاص ، موقعیت هایی که فرد ممکن است روزانه با آن روبرو شود.

وی گفت: ژنتیک نیز عامل کلیدی است. (اضطراب غالباً ارثی است.) حتی تکنیک های فرزندپروری نیز می توانند منجر به اضطراب بیشتر در بزرگسالی شوند.

گزینه های درمان اختلالات عصبی اغلب با مراجعه به روانپزشک یا روانشناس برای استفاده از روش های درمانی شناختی رفتاری آغاز می شود. به گفته آلبانو ، رفتار درمانی به شخص می آموزد تا به جای اجتناب از موقعیت های استرس زا ، اضطراب خود را کنترل کند ، اضطراب خود را آرام کند و آنها را کنترل کند. داروهای اضطراب نیز مثر هستند.

اما اگر خود را بدون دارو، درمان‌های رفتارشناختی یا روش‌های ایمن‌سازی در بحبوحه‌ی حملات عصبی یافتید، چه باید کرد؟

آلبانو اضافه می کند اگرچه به نظر کلیشه ای می آید ، اما اولین قدم ضروری این است که نفس های عمیق بکشید. بر روی نفس های عمیق و بازدم تمرکز کنید تا آرام شوید ، به آرامی دم کرده و سپس بازدم را انجام دهید.

سپس ، بدون تمرکز بر آنچه باعث ترس شما می شود ، به آنچه در اطراف شما اتفاق می افتد فکر کنید تا بفهمید چه اتفاقی افتاده است. به عنوان مثال ، ممکن است احساس کنید که دیوارهای فضای تنگ در حال نزدیک شدن به شما هستند ، در حالی که در واقع ، شما فقط در یک اتاق کوچک هستید.

اگر این تکنیک ها جواب نداد ، سعی کنید بخندید. نه ، واقعاً بخند خندیدن یکی از بهترین راه های مبارزه با اضطراب است. سعی کنید موضوع خنده داری را که دوستتان برای شما توصیف کرده است یا موضوع ویدئوی خنده داری را که دیروز تماشا کرده اید به خاطر بسپارید ، زیرا این تکنیک به شما کمک می کند لحظه شکست عصبی را پشت سر بگذارید.