بیماری هوچکین چیست، علل و علائم بیماری کدام است ؟ ( قسمت اول )

مهمترین وظیفه سیستم ایمنی بدن ما مبارزه با میکروب ها و عوامل بیماری زا است. این کار توسط یک شبکه گسترده به نام سیستم لنفاوی انجام می شود که شامل مجموعه ای از عروق ، غدد ، مغز استخوان ، اندام های لنفاوی و مایعات موسوم به لنف است. میکروب ها پس از ورود به بدن ما توسط سلول های سیستم ایمنی بدن جمع شده و به غدد لنفاوی منتقل می شوند و در آنجا توسط مجموعه ای از سلول های ایمنی از بین می روند و از بین می روند. اگر این شبکه پیچیده به درستی کار نکند ، فرد قادر به مقابله با عوامل بیماری زا نخواهد بود و به سرعت به انواع عفونت ها دچار می شود.

بیماری هوچکین ، معروف به لنفوم هوچکین ، نوعی سرطان خون و سیستم ایمنی به نام لنفوم است که ممکن است در هر قسمت از سیستم لنفاوی بدن ، از جمله غدد لنفاوی ، مغز استخوان یا طحال تأثیر بگذارد. مشغول کردن. نوع دیگری از لنفوم ، که به لنفوم غیر هوچکین معروف است ، بدخیم تر از بیماری هوچکین است. با این حال ، در این مقاله قصد داریم لنفوم هوچکین را معرفی کنیم.

علت بیماری هوچکین چیست؟

سرطان به عنوان بیماری مرتبط با ژنتیک و محیط زندگی و کار فرد شناخته می شود. لنفوم نیز از این قاعده مستثنی نیست. اگرچه علت این بیماری به طور قطعی مشخص نیست ، اما بیماری هایی مانند ایدز و بیماری عفونی به نام مونونوکلئوز که با گلودرد شدید مشخص می شود ، همراه با استعداد ژنتیکی می تواند منجر به لنفوم هوچکین شود. از نظر شغلی ، افرادی که با ماده شیمیایی بنزن تماس می گیرند نیز خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند.

علائم بیماری کدام است؟

این بیماری بیشتر در افراد بین 15 تا 30 سال و بالای 55 سال دیده می شود و در مردان بیشتر از زنان است. شاید مهمترین علامت این بیماری که باعث می شود بیمار در مراحل اولیه به پزشک مراجعه کند ، بزرگ شدن غدد لنفاوی گردن است. گره های لنفاوی مراکز تجمع سلول های ایمنی برای مبارزه با میکروب ها هستند. اندازه غدد لنفاوی گردن که در این بیماری دیده می شود بدون درد است ، اما اگر فردی الکل مصرف کند ، اندازه غدد لنفاوی دردناک خواهد بود و این برای پزشک یک علامت مهم برای تشخیص این بیماری است.

پزشک در معاینه ممکن است طحال بزرگی را احساس کند. علائم کمتر شایع این بیماری شامل قرمزی و درد پوست پا یا زردی است. علاوه بر این ، فرد مبتلا به بیماری هوچکین ممکن است علائمی مانند خارش ، تب راجعه ، که به آن تب Pel-Ebstein ، تعریق شدید شبانه ، کاهش وزن محسوس یا خستگی در طی فعالیت های روزمره نیز گفته می شود ، دچار شود.

پزشک چگونه بیماری هوچکین را تشخیص می‌ دهد؟

تشخیص با بیوپسی بزرگ شده غدد لنفاوی آغاز می شود ، که توسط پزشک به دو شکل انجام می شود: بیوپسی هسته سوزن (سوزن) یا بیوپسی Excisional (نمونه برداری کامل از غدد لنفاوی). نمونه های جمع آوری شده به آزمایشگاه آسیب شناسی و بافت شناسی منتقل می شوند و بررسی میکروسکوپی وجود سلول های سرطانی لنفوم را نشان می دهد.

این سلول ها که به سلول های Reed Sternberg معروف هستند ، از نظر بافت شناسی خاص در زیر میکروسکوپ جغد مانند ظاهر می شوند. این سلول ها مولکول های خاصی را در سطح خود تولید می کنند که به ما امکان شناسایی و از بین بردن این سلول ها را می دهد.

بیماری گسترده یا محدود

پس از تشخیص قطعی لنفوم در فرد ، پزشک معالج باید تعیین کند که آیا سرطان به سایر اندام ها و اندام های لنفاوی بدن نیز سرایت کرده است یا خیر. این برای برنامه ریزی درمانی بسیار مهم است. برای این منظور از فناوری سی تی اسکن و اسکن PET استفاده می کند. سرطان ممکن است کبد ، طحال یا غدد لنفاوی شکم را درگیر کند ، در این صورت نوع درمان می تواند متفاوت باشد. پزشک همچنین تغییر در فعالیت های روزمره فرد را بر اساس سابقه بیمار و برنامه هایی برای درمان بیماری هوچکین اندازه گیری می کند.

در قسمت دوم این مقاله ، ما راهکارها و روشهای درمانی را در یک بیمار مبتلا به لنفوم هوچکین بررسی خواهیم کرد.