بروز بیماری های جدید با انهدام زیستگاه های طبیعی و حیات وحش

انهدام زیستگاه های طبیعی، حیات وحش را ملزم به ورود به محیط زیست انسان می کند و موجب بروز بیماری های جدید می شود.

گاردین در مقاله اخیر خود نوشت ، محققانی که ارتباط بین ویروس ها ، حیات وحش و تخریب زیستگاه ها را بررسی می کنند هشدار می دهند که در صورت عدم تغییر فعالیت های خودسرانه و بی قید و شرط انسانی ، می توان بیماری همه گیر را ایجاد کرد. موشک های کشنده تری مانند Quaid-19 در انتظار ما خواهند بود.

جنگل زدایی و خشک شدن تالاب ها برای مصارف انسانی ، گونه های بیگانه را از زیستگاه تکاملی خود خارج می کند و وارد محیط انسانی می شود و با انسان تعامل می کند و منجر به بیماری های جدید می شود. اگرچه سه چهارم بیماری های جدید منشا animal حیوانی دارند ، اما فعالیت های انسانی خطر بیماری را افزایش داده است.

گونه های جانوری ، از جمله خفاش ها ، سعی می کنند زیستگاه طبیعی خود را محدود کنند و از این طریق خطر انتقال ویروس از خفاش به حیوانات دیگر و یا احتمال تماس خفاش با سایر عوامل بیماری زای جدید را کاهش می دهند. پیدا کردن. اما با تبدیل خاک های طبیعی به بهره وری انسان ، احتمال تماس با این ویروس ها و احتمال جهش ویروس ها از یک گونه جانوری به گونه دیگر افزایش می یابد.

تلاقی وقایع نوشیدن همه گیر

با نابودی زیستگاه های طبیعی ، سرانجام حیات وحش مجبور می شود به محیط انسانی (مناطق شهری ، کشاورزی ، صنعتی) وارد شود. این امر خصوصاً در مورد خفاش ها صادق است که می توانند از حشرات جذب شده توسط چراغ ها و میوه های باغ تغذیه کنند.

محققان دانشگاه مون پلیه (فرانسه) در سال 2018 پیش بینی کردند که ویروس کرونا جدید از مناطق استرس زای آسیا ظهور خواهد کرد. راجر فروتس ، متخصص بیماری های عفونی در این گروه گفت: “مطالعات متعدد افزایش چگالی و تنوع خفاش ها را از خفاش ها به زیستگاه های انسانی نشان داده است.” “ما در حال نابودی محیط طبیعی خفاش ها هستیم و آنها چاره ای ندارند جز اینکه با محیط جدید ساخته شده توسط بشر سازگار شوند.” به این ترتیب تبادل گونه های میکروبی بین ارگانیسم هایی اتفاق می افتد که در حیات وحش طبیعی وجود ندارد.

فروتس می گوید: “تخریب زیستگاه طبیعی یکی از شرایط اساسی ظهور ویروس های جدید است.” تاکنون حدود 3200 نوع ویروس کرونا در خفاش ها شناسایی شده است اما بیشتر آنها به انسان آسیب نمی رسانند. اما دو خویشاوند نزدیک ساربوکوویروس با شیوع SARS و Quaid-19 در شرق آسیا ارتباط دارند.

مقاله “تلاقی وقایع نوشیدن همه گیر ، و درسهایی که برای خطرات آینده آموخته شده” توسط فروتز و همکاران. “تمرکز باید بر تنظیم مناسب فعالیتهای انسانی باشد.” این مقاله به طور قطعی ظهور ویروس ساربوکووی در شرق آسیا و سایر بیماری های همه گیر از سایر مناطق جهان را پیش بینی می کند.

درسهایی برای آینده

به دلیل پاکسازی گسترده جنگل های بارانی آمازون ، برزیل نگران کننده است. مرکز تحقیقات iobank (برزیل) شیوع ویروس را در میان خفاش های جنگل های بکر به ترتیب 3/7 و 3/9 درصد در مقایسه با خفاش هایی که در مجاورت جنگل های پاک شده زندگی می کنند ، اندازه گیری کرده است. همچنین ، تحقیقات دانشگاه کالیفرنیا در مورد جنگل های در معرض خطر میانمار نشان می دهد که گونه های جانوری تهدید شده یا در معرض خطر بیشتر از گونه هایی که کمتر در معرض خطر تخریب زیستگاه یا شکار قرار دارند ، تحت تأثیر قرار می گیرند. به عفونت های ویروسی.

در طبیعت بکر ، بیماری ها توسط فرآیندهای طبیعی ضعیف و کنترل می شوند. اما وقتی شخصی تعادل آب و هوایی را بر هم زد ، روند کنترل بیماری مختل می شود. به عنوان مثال ، در آمریکای جنوبی ، بیماری لایم توسط جوندگانی به نام Capybara به انسان منتقل می شود. برخی از شهرداری ها این جوندگان را برای جلوگیری از بیماری جمع می کنند. اما بیماری لایم در مناطق ساکن جاگوارس (پلنگ خالدار آمریکایی) یافت نمی شود زیرا جمعیت کاپی بارا توسط جگوارز کنترل می شود. هنگامی که گونه های ناهمگن که به طور طبیعی با هم همزیستی ندارند ، ویروس ها می توانند از یک گونه به گونه دیگر جهش یافته و بیماری جدیدی ایجاد شود.

در نهایت ، درک ما از رابطه نزدیک بین سلامتی و نحوه رفتار در طبیعت بسیار حیاتی است. سلامتی ما به نحوه برخورد ما با طبیعت بستگی دارد.